What’s next? A guide to an architectural career - A. Sierra

Kαι μετά τι? Ένας οδηγός για νέους αρχιτέκτονες. Άρτεμις Σιέρρα 

 

What’s next? A guide to an architectural career.

Και μετά τι? Ένας οδηγός για νέους αρχιτέκτονες.

Η στήλη “what’s next?” (Και μετά τι;) απευθύνεται στους φοιτητές και απόφοιτους αρχιτεκτονικών σχολών και γενικότερα νέων που δραστηριοποιούνται στο χώρο των δημιουργικών επαγγελμάτων (αρχιτεκτονική, design, φωτογραφία, illustration, κ.α). Σκοπός μας είναι να αναδείξουμε νέους αρχιτέκτονες και δημιουργούς, που εν μέσω κρίσης και παρά τις δυσκολίες, αποφάσισαν να «ακολουθήσουν το όνειρό τους» και κατάφεραν να επιτύχουν ο καθένας στον τομέα του. Πρόκειται για μια σειρά μικρών συνεντεύξεων-αφιερωμάτων σε ανθρώπους που κάνουν τώρα τα πρώτα τους βήματα, μας εμπνέουν, τους θαυμάζουμε και μας κάνουν να αισιοδοξούμε για το μέλλον του χώρου.

“What's Next?” is a thread adressing students and young professionals of creative orientation, such as architects, designers, photographers, illustrators etc. It aims to host interviews of young architecs and creators that, despite of the difficulties imposed by the crisis, managed to pursue their dreams with success. “What's next?” will present a series of short panoramas about people taking their first inspiring steps, making us feel optimistic about what is yet to come. 

Η Άρτεμις Σιέρρα αποφοίτησε το 2013 από το Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Έκτοτε επιδιώκει συστηματικά να διοχετεύει την ενέργειά της σε παντός τύπου δημιουργικές αναθέσεις στο χώρο της αρχιτεκτονικής, της σκηνογραφίας και της γραφιστικής. Παράλληλα, στο πλαίσιο μεταπτυχιακού προγράμματος του ΕΜΠ διερευνά την «παραγωγή» χώρου μέσω συλλογικών διαδικασιών.

Artemis Sierra studied architecture at the University of Thessaly (UTH). Since 2013 she has been undertaking various creative projects in the fields of architecture, scenography and graphic design. Currently, she is attending a Postgraduate Program in Architectural Design (NTUA) where her research interests concern the production of space through collective processes.

#1  Πες μας λίγα λόγια για το αρχιτεκτονικό σου υπόβαθρο;

Κατά τη διάρκεια των σπουδών μου στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας μου δόθηκε η ώθηση να αναρωτηθώ για τον τρόπο με τον οποίο η αρχιτεκτονική σχετίζεται με ένα ευρύ φάσμα δημιουργικών πρακτικών, να πειραματιστώ σε σχέση με τα μέσα αναπαράστασης μιας ιδέας, να τολμήσω μη συμβατικές σχεδιαστικές προσεγγίσεις και να διευρύνω το δημιουργικό πεδίο μέσα στο οποίο αύριο θα μπορούσα να κινηθώ επαγγελματικά. Φυσικά επιδίωξα να συμμετάσχω σε αρκετά workshops τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, ευκαιρίες που οδήγησαν σε μετέπειτα συνεργασίες αλλά και φιλίες. Μέσω του προγράμματος Erasmus παρακολούθησα για ένα χρόνο μαθήματα στην Escuela Técnica Superior de Arquitectura y Géodesia - Universidad de Alcalá de Hénares στη Μαδρίτη όπου εξοικειώθηκα με διαφορετικές σχεδιαστικές προσεγγίσεις και νέους τρόπους σκέψης και αναπαράστασης. Στη συνέχεια πραγματοποίησα πρακτική άσκηση σε αρχιτεκτονικό γραφείο στην Αθήνα και έπειτα έφυγα για Λισσαβόνα για να δουλέψω στο αρχιτεκτονικό γραφείο ateliermob όπου ήρθα σε επαφή με πολύ ενδιαφέροντα και δραστήρια άτομα. 
Κοιτώντας προς τα πίσω, διαπιστώνω ότι τόσο η διάλεξη με θέμα «Προθέσεις Μετάβασης – Η παλέτα του ενδιάμεσου», με επιβλέποντα τον Λόη Παπαδόπουλο, όσο και η διπλωματική μου με θέμα «Η Αναστολή της Ερείπωσης – Κατοίκηση πάνω από αρχαία ευρήματα», με επιβλέποντα τον Αριστείδη Αντονά, πραγματεύονταν τα όρια της σχέσης δημόσιου και ιδιωτικού τόσο σε επίπεδο σχεδιασμού του αστικού χώρου όσο και σε επίπεδο διαμόρφωσης κοινωνικών σχέσεων (κοινωνικού χώρου). Θα μπορούσα να πω ότι συνέχεια της ίδιας κατεύθυνσης αποτελεί και η θεματική που μελετώ αυτή την περίοδο στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Σχεδιασμός-Χώρος-Πολιτισμός» του ΕΜΠ την οποία αναφέρω παραπάνω ως «παραγωγή» χώρου μέσω συλλογικών διαδικασιών.

Describe your architectural background with a few words.

During my studies at UTH I was pushed to wonder about the way in which architecture relates to a huge range of creative practices, to experiment with different ways to represent an idea and to dare unconventional design approaches. In the end, it was obvious that I could expand the creative field where I could possibly work in the future. I also participated in various workshops both in Greece and abroad which led to further collaborations and friendships. Erasmus Program gave me the chance to attend classes at the Escuela Técnica Superior de Arquitectura y Géodesia - Universidad de Alcalá de Hénares in Madrid where I got familiar with different approaches in architecture and urban design and new ways of representation. Afterwards, I worked as an Intern in an architecture office in Athens and later I travelled to Lisbon (Portugal) to work for ateliermob, a local architecture firm where I met very interesting and active people.

Looking back I realize that both my Undergraduate Thesis concerning in-between spaces, supervised by Lois Papadopoulos and my Diploma Project titled “The Suspension of Disrepair – Inhabiting over ancient ruins”, supervised by Aristide Antonas, dealt with issues like public space and social space. My research interests still follow the same directions, currently focusing on the production of space through collective processes. 

Διπλωματική Εργασία, Η Αναστολή της Ερείπωσης, UTH 2013

Οικισμός στη λίμνη Κάρλα, UTH 2010 – Θ.Κύργια, Μ.Σοφτάς & Ά.Σιέρρα

 
Χειραψία, UTH 2011

#2  Ποιό ήταν το επόμενο βήμα μετά το πτυχίο και πώς κατέληξες στη συγκεκριμένη επιλογή; Πες μας λίγα λόγια γι’ αυτό. 

       Συχνά σκέφτομαι τις σπουδές στην αρχιτεκτονική σαν ένα πρίσμα όπου η διερχόμενη δέσμη δημιουργεί χρωματική διασπορά. Με έκπληξη συνειδητοποιώ ότι από τότε που αποφοίτησα ασχολούμαι ασταμάτητα και συγχρόνως με μια μεγάλη ποικιλία αντικειμένων, εκ των οποίων κυρίως αρχιτεκτονικές μελέτες και διαγωνισμοί, σκηνικοί χώροι και εφαρμογές γραφιστικής. Σε αυτά προστίθεται η έρευνα στο πλαίσιο του μεταπτυχιακού, τμήμα της οποίας παρουσίασα στο διεθνές συνέδριο Visual Aspects of Perfomance Practice το Νοέμβριο του 2014 στην Πράγα υπό τον τίτλο “In Pursuit of the Social in Site-Specific Performance”.

Αμέσως μετά την αποφοίτησή μου ξεκίνησε μια συνεργασία με την ομάδα 1ID architects στο πλαίσιο της οποίας διακριθήκαμε με 1^ο βραβείο στον διαγωνισμό Athens Heart Design Award και με 2^ο βραβείο για το σχεδιασμό θερμαντικού σώματος της εταρείας Elith. Παράλληλα, προέκυψε μια συνεργασία με τις Εκδόσεις Πορφύρα, η οποία αποτέλεσε γόνιμο έδαφος για να αναπτύξω το ενδιαφέρον μου πάνω στη γραφιστική και την οπτική επικοινωνία.

Όσον αφορά τη σκηνογραφία, στη σχολή είχα την τύχη να παρακολουθήσω το μάθημα της σκηνογράφου Εύας Μανιδάκη. Με γοήτευσε ο μεθοδικός αλλά και πηγαία δημιουργικός τρόπος που μας δίδασκε να προσεγγίζουμε το θεατρικό κείμενο. Όταν λοιπόν επέστρεψα στην Αθήνα, η όμορφη ανάμνηση του μαθήματος σε συνδυασμό με το γενικότερο ενδιαφέρον μου για την τέχνη του θεάτρου, με έκανε να παρακολουθήσω σεμινάρια σκηνογραφίας από την σκηνογράφο - εικαστικό Κατερίνα-Χριστίνα Μανωλάκου με την οποία μέχρι σήμερα διατηρώ τόσο φιλική όσο και επαγγελματική σχέση. Έχουμε συνεργαστεί σε τρεις θεατρικές παραστάσεις (Από τι ζουν οι Άνθρωποι του Leon Tolstoy, Η Εμπειρία της Παράστασης Κήπος Στάχτες και Η Εμπειρία της Ανάγνωσης των Αδελφών Καραμάζοφ σε σκηνοθεσία Ηλία Κουνέλα) εκ των οποίων οι δύο τελευταίες παρουσιάστηκαν στο Φεστιβάλ Αθηνών (2013, 2014). Συνεργαστήκαμε επίσης στην ταινία μικρού μήκους Μήδεια Μελέα, σε σκηνοθεσία Χρ. Καράμπελα, η οποία παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ της Δράμας (2014) και έπειτα στο Φεστιβάλ των Καννών (2015).

After your graduation, how did you make up your mind on your next step it? What was it about?

               I often think my studies in architecture as a prism that disperses the light in different colors. Surprisingly, I realize that since I graduated I deal constantly with a big variety of projects, but mainly with architectural projects and competitions, scenography and graphic design. Not to mention my M.Arch research part of which I presented at the 9^th Global Conference: Visual Aspects of Perfomance Practice last November in Prague. The title of the announcement was "In Pursuit of the Social in Site-Specific Performance" (https: // independent. academia.edu/SierraArtemis).

                 Right after my graduation I joined 1ID architects team (www.oneidarchitects.com) and we were awarded with a 1st prize in the Athens Heart Design Award Competition and a 2nd prize for the design of a Natural Stone Wall Radiator. At the same time I started a collaboration with Porphyra Publications, which was a fertile ground to develop my skills in graphic design and visual communication. 

                Regarding scenography, at UTH I had the chance to attend a scenography course with set-designer Eva Manidaki. I was fascinated by the creative way we approached the play. So when I returned to Athens, the nice memory of that course along with my general interest for the theater, made ​​me search for other scenography seminars. I attended one by set designer & artist Katerina-Christina Manolakou with who I share since then both professional collaborations and friendship. We have worked together for three theatrical plays (What Men Live By by Leon Tolstoy, Garden Ashes: Experience of the Performance and Brothers Karamazov: Experience of the Reading by Elias Kounelas) of which the last two were presented at the Athens Festival in 2013 and 2014. We also worked together for the short film Medea Melea,directed by Ch. Karabelas, presented first at the Festival of Drama (2014) and then at the Cannes Film Festival (2015).

Athens Heart Design Award Competition (1ο βραβείο) – 1ID architects

Σχεδιασμός Θερμαντικού Σώματος Elith (2ο βραβείο) – 1ID architects

Μήδειας Πατούσες του Ανδρέα Φλουράκη, σκηνοθεσία Β. Νταλιάνη, Θέατρο Βαφείο (2014)

Από τι ζουν οι άνθρωποι του Leon Tolstoy, σκηνοθεσία Όλ. Λαζαρίδου, Γ. Νανούρης, Ηλ. Κουνέλας, 

Ιδρυμα Μείζονος Ελληνισμού (2014)

#3  Τι δυσκολίες αντιμετώπισες και τι ευκαιρίες είχες βάσει αυτών των επιλογών σου;

Έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα μέχρι στιγμής, θεωρώ ειλικρινά ότι η ευκαιρία είναι η άλλη όψη της δυσκολίας! Αυτή η σύντομη πορεία μέχρι τώρα με δίδαξε να αναζητώ τη δημιουργικότητα στον επαναπροσδιορισμό και τη διαχείριση των δυσκολιών, των περιορισμών, των ανασταλτικών παραγόντων και των ανυπέρβλητων εμποδίων. Μέσα σε όλα αυτά βρίσκεται η ευκαιρία να υπερβείς τα όρια, να αντλήσεις το μέγιστο, να αναρωτηθείς για το δεδομένο, να κλείσεις τα μάτια και να χαμογελάσεις στον αντίθετο άνεμο! Αλλά και γενικότερα, νομίζω πως με υπευθυνότητα, όρεξη και χαμόγελο και τις δυσκολίες αντιμετωπίζεις πιο εύκολα και νέες ευκαιρίες προκύπτουν!

 

What were the difficulties you encountered and the opportunities that came along with your choices?

           Thinking about the things I’ve done, I honestly believe that opportunity is the other side of difficulty! In this short route until now I have learned to look for creativity in redefining and managing difficulties, restrictions, challenging parameters and insuperable obstacles. Inside all these there is an opportunity to transcend the limits, to derive the maximum, to take nothing for granted, to close your eyes enjoy the headwind and be creative! But also generally speaking, I think that responsibility, good will and smile is an effective triptych to overcome difficulties and to welcome new opportunities!

#4  Με τι ασχολείσαι σήμερα και πώς θεωρείς πως συνδέεται με την ως τώρα πορεία σου; Πόσο ικανοποιημένος είσαι από αυτό και πόσο κοντά πλησιάζει σε αυτό που φανταζόσουν ως αρχιτεκτονικό έργο; 

      Αυτή την περίοδο επεξεργάζομαι σκηνογραφικές προτάσεις για τρεις παραστάσεις που θα ανέβουν το χειμώνα στο BIOS και στο Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη. Επίσης, έχω αναλάβει μια μικρή ανακαίνιση που αναμένεται να ολοκληρωθεί το φθινόπωρο και συγχρόνως σχεδιάζω εταιρικές ταυτότητες, εξώφυλλα βιβλίων και διαφημίσεις. Έχω έλλειψη ελεύθερου χρόνου και πλεόνασμα δημιουργικών απαιτήσεων, αλλά νιώθω ικανοποιημένη, χαρούμενη και αισιόδοξη! Ενώ παλαιότερα επιθυμούσα να κατασταλάξω σε ένα μόνο δημιουργικό πεδίο και να διοχετεύσω σε αυτό όλη μου την ενέργεια, πλέον συνειδητοποιώ πως αυτό μου είναι πρακτικά αδύνατο. Πρώτον, γιατί οικονομικά κανένας από τους κλάδους με τους οποίους ασχολούμαι δεν είναι επαρκώς ανταποδοτικός αυτή την περίοδο και δεύτερον, γιατί πλέον έχω μάθει να κινούμαι στον ενδιάμεσο χώρο ανάμεσά τους και να χρησιμοποιώ τους κοινούς παρονομαστές τους. Συνειδητοποιώ ότι αυτοί οι μέχρι τώρα παράλληλοι δρόμοι όσο περνάει ο καιρός συγκλίνουν αντί να αποκλίνουν και δεν θα ήθελα να αποχωριστώ κανέναν από αυτούς. Για να μην πω, ότι ήδη φλερτάρω και με άλλους παράλληλους..!

What is your current occupation and in what way is it an asset to your professional life? Is it close to what you imagined architectural practice to be? 

      Currently I am working on set design proposals for three performances that will be presented next winter in BIOS and Michael Cacoyannis Foundation. I am also working on a small renovation project that will be completed in autumn and at the same time I design corporate identities, book covers and advertisements. I have a shortage of free time and a surplus of creation requirements, but I feel satisfied, happy and optimistic! Whereas previously I wished to settle down to a single creative field and to give all my energy to that, I realize now that this is practically impossible for me. First, because none of these areas is sufficiently lucrative during this period and secondly, because I have learned how to manoeuvre in the space between them and to use their common denominators. I realize that these parallel routes more and more converge rather than diverge and actually I am thinking about bringing even more different areas in the game!

 Studio Pilates (Αίγιο), Έ. Κασιμάτη & Ά. Σιέρρα

 Origami Bookmark with Personal Info (2014)

Λογότυπο της Διαιτολόγου Δήμητρας Μελαδάκη (2015)

#5  Τι θα συμβούλευες κάποιον που θέλει να ακολουθήσει τα βήματά σου; 

      Ειλικρινά πιστεύω ότι υπάρχει ανεξάντλητη ενέργεια και δημιουργικότητα στους ανθρώπους γύρω μας και αυτό από μόνο του αποτελεί μεγάλη έμπνευση. Θα έλεγα λοιπόν να αφεθούμε στον απρόβλεπτο χαρακτήρα μιας περιπλάνησης που θα μας φέρει κοντά με ανθρώπους, ομάδες, ιδέες, πολιτισμούς, νέες γλώσσες και τοπία. Ας δώσουμε χώρο στον εαυτό μας να αναπτυχθεί με τον δικό του προσωπικό τρόπο και να βρει συνομιλητές, συνεργάτες, συνοδοιπόρους. Τέλος, θα του έλεγα να μην επαναπαύεται και να αναζητά προκλήσεις!

What piece of advice would you give to someone that would like to follow your steps? 

I sincerely believe in the endless energy and creativity of the people around us and this constitutes for me a great inspiration. So, I would say to let ourselves enjoy an unpredictable dérive that will bring us closer to other people, groups, landscapes, cultures, new means ​​and ideas. Let’s give ourselves some space to grow in their own personal way and find people to talk to, to work and dream with. At last, I would say: Never stop seeking challenges!

artemis.sierra@gmail.com

LinkedIn & Facebook: Artemis Sierra

http://issuu.com/artemis.sierra

www.artemissierra.com (soon!)