#φοιτητής/ές: Αθανασίου Α., Ακρίβου Μ.
#επιβλέποντες: Λιάπη Aικ.
#χρονολογία: Οκτώβριος 2014 #μάθημα: Διπλωματική εργασία
#σχολή/τμήμα: Πανεπιστήμιο Πατρών, Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ :
O άνθρωπος, η μνήμη, ο μύθος και το τοπίο αποτελούν κυρίαρχες έννοιες της πρότασης αυτής, με στόχο την
ανάδειξή τους μέσα από μια βιωματική εμπειρία κίνησης στον χώρο. Τα Αροάνια όρη
και το δραματικό τοπίο τους αποτελούν το υπόβαθρο μελέτης των εννοιών αυτών. Η τοπογραφία
και ο μύθος «ξεδιπλώνονται» μέσω μίας γραμμικής πορείας, όμοιας με αυτή του Οδοντωτού και οδηγούν τον περιπλανητή
στην ανακάλυψη κρυμμένων πτυχών του τοπίου, που αναδεικνύονται μέσα από μια
σειρά σημειακών επεμβάσεων.
ΚΕΙΜΕΝΟ:
ΠΡΟΤΑΣΗ
Η περιοχή επέμβασης ορίζεται με άξονα τον βουραϊκό ποταμό και καλύπτει έκταση 8 χιλιομέτρων.
Ξεκινά από την Περιοχή Τρικλιά και καταλήγει έως την
Ζαχλωρού. Εδώ παρατηρείται και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον για δραστηριότητες
όπως: αναρρίχηση, πεζοπορία, ορνιθοπαρατήρηση και καταγραφή σπάνιων ειδών
χλωρίδας και πανίδας. Περπατώντας πάνω στις ράγες του οδοντωτού
συνειδητοποιήσαμε πως αυτό που στερείται η περιοχή είναι η σχέση της με τον
περιπλανητή. Η υπάρχουσα διαδρομή
περιορίζει την κίνηση του επισκέπτη πάνω στις ράγες του Οδοντωτού , κάνοντας τα
πιο ενδιαφέροντα σημεία της περιοχής επικίνδυνα και απρόσιτα. Υπό αυτές τις συνθήκες η κατάβαση στο φαράγγι
του Βουραϊκού μετατρέπεται σε ένα δύσκολο εγχείρημα, με μικρή απήχηση για τους επισκέπτες.
Οι συνθήκες αυτές μας οδήγησαν στην δημιουργία μιας νέας αυτόνομης γραμμικής πορείας , παράλληλης ή και όχι με την
κίνηση του τρένου, σε συνδυασμό με σημεία στάσης με στόχο την ανάδειξη του
φυσικού τοπίου και των σημείων εκείνων με το περισσότερο ενδιαφέρον.
Το Κέντρο Φιλοξενίας αποτελεί
την πρώτη επέμβαση και έχει ως σκοπό την εφήμερη κατοίκηση των επισκεπτών της
περιοχής, η οποία δεν διαθέτει αντίστοιχους χώρους για να προσελκύει το
ενδιαφέρον σε πεζοπόρους, ορειβάτες, ορνιθοπαρατηρητές ή και απλά φυσιολάτρες. Λαμβάνοντας
υπόψιν το όριο του οικισμού με το φυσικό τοπίο τοποθετούμε την επέμβαση στο
νότιο τμήμα κοντά στον οικισμό της Ζαχλωρούς. Οι κύριες φυγές σύνδεσης της
επέμβασης με την περιοχή είναι αυτές του
ποταμού και της πορείας, οι οποίες
διαπραγματεύονται τις σχέσεις τοπίου και κατοίκησης. Σκοπός είναι η δημιουργία
χώρων που να ορίζονται από τις σχέσεις αυτές αφήνοντας το ίχνος τους στο τοπίο.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο δημιουργούνται βοηθητικοί χώροι , χώροι εστίασης και
αναψυχής, καθώς και κάποιοι διοικητικοί χώροι και χώροι στάθμευσης . Η κίνηση
στον χώρο οριοθετείται μέσω τοιχίων και ανοιγμάτων που έχουν ως στόχο την
καθοδήγηση του επισκέπτη στο φυσικό τοπίο και την επαφή με το υδάτινο
στοιχείο. Πάνω σε άξονα κίνησης , κάθετα
στον ορεινό όγκο τοποθετούνται οι μονάδες φιλοξενίας, αυτόνομες και
ανεξάρτητες, σπάζοντας το φυσικό όριο
του βουνού , όπως το τρένο το τοπίο και «αποθηκεύονται» σε αυτό. Είναι
ευέλικτες ως προς την θέση τους σε σχέση με την τοπογραφία της περιοχής και φιλοξενούν
έως 4 άτομα.
Ξεκινώντας την διαδρομή μας από
το Κέντρο φιλοξενίας και προχωρώντας στην πορεία με βόρεια κατεύθυνση περνώντας
τον οικισμό της Ζαχλωρούς συναντάμε το πρώτο
σημείο στάσης, το τελευταίο σημείο επαφής της πορείας – βράχου προσφέροντας
φυγές σε υφές της περιοχής και την πυκνή βλάστηση. Παρατηρώντας το τοπίο,
χάνοντας στιγμιαία το άκουσμα του νερού φτάνουμε στο δεύτερο σημείο στάσης, το οποίο βρίσκεται στην υψηλότερη στάθμη της
πορείας. Κεκλιμένα επίπεδα οδηγούν τον
επισκέπτη σε πλάτωμα προσφέροντας μια πιο άμεση σχέση με το στοιχείο του νερού.
Συνεχίζοντας το τοπίο γίνεται πιο
βραχώδες και άγριο και οδηγούμαστε στο τρίτο
σημείο στάσης το οποίο αποτελεί σημείο τομής της κίνησης πορείας – τρένου
και ποταμού. Η τοπογραφία της περιοχής έχει μετατρέψει τον ορεινό όγκο σε
απόκρημνες πλαγιές που αποτρέπουν την πρόσβαση στο νερό , η οποία όμως
εξασφαλίζεται μέσω κατακόρυφης κίνησης.
Παρατηρώντας την αλλαγή του
τοπίου το μόνο σημείο φυγής είναι το στενότερο σημείο στο φαράγγι του Βουραϊκού.
Εκεί η φύση συναντά το τοπίο, τον μύθο και τον οδοντωτό.
Μάλιστα κατά τον μύθο η δημιουργία του στενού αυτού σημείου προήλθε από τον Ηρακλή, ο οποίος αγάπησε την Βούρα (από την οποία πήρε το όνομά του και ο
Βουραϊκός) και άνοιξε το φαράγγι για να μπορέσει να περάσει να φτάσει στη
θάλασσα και να την συναντήσει. Το στενότερο αυτό σημείο με πλάτος μόλις 8μ.
αποτελεί και την περιοχή για την δεύτερη επέμβασή. Ο ποταμός διασχίζει το φαράγγι πλαισιωμένος
από απόκρημνα βράχια, καταρράκτες και σπηλιές. Τοπόσημο της περιοχής είναι η
παλαιά γέφυρα του οδοντωτού. Στόχος της
επέμβασης είναι η ανάδειξη της ιστορίας του τρένου, του μύθου και του τοπίου
μέσω ενός μουσείου. Βασική είναι η
δημιουργία μιας έντονης κίνησης, που να σπάει τον απότομο βράχο, αλλά και να
σχετίζεται με την ροή του ποταμού. Μέσα από μια σειρά παράλληλων τοιχίων
δημιουργούνται ροές κίνησης που εισχωρούν στον βράχο, δημιουργούν χώρους και
καταλήγουν στο φυσικό τοπίο. Την
οργάνωση της κάτοψης δίνουν τοιχία
και βασικοί όγκοι που περιλαμβάνουν χώρους διοίκησης , αποθήκευσης , διαδραστικών
προβολών και υγρούς χώρους. Τα εκθέματα που αφορούν τον οδοντωτό και την
ιστορία του τοποθετούνται σκαμμένα στον βράχο ή και διάσπαρτα στον χώρο. Η
κάτοψη του δευτέρου επιπέδου αφορά την δημιουργία προβόλου που συνδέεται μέσω
κεκλιμένου επιπέδου και περιλαμβάνει
αναγνωστήριο, υγρούς χώρους, και χώρο αναψυχής.
Κατά την έξοδο από τον χώρο του
μουσείου και πάνω στα ίχνη του τοιχίου τοποθετούνται μονάδες παρατήρησης
προσφέροντας στον επισκέπτη την δυνατότητα της ορνιθοπαρατήρησης και της θέασης
του τοπίου από μεγαλύτερο ύψος . Η κάθε
μονάδα τοποθετείται σε σημείο τέτοιο που να καλύπτει διαφορετικές οπτικές φυγές.
Η οργάνωση της μονάδας γίνεται σε δύο
επίπεδα και το κέλυφος της είναι διάτρητο με μεγαλύτερα ανοίγματα σε σημεία που
στοχεύουν σε συγκεκριμένες θεάσεις. Ο επισκέπτης φτάνοντας σε αυτό το σημείο
έχει αποκτήσει μια πλήρη αίσθηση του ιδιαίτερου αυτού τοπίου έχοντας ανακαλύψει
σημεία και ποιότητες που αναδεικνύουν την μοναδικότητά του.
#Students: Athanasiou A., Akrivou M.
#Supervisor: Liapi Aik.
#Year: October 2014
#Course: Diploma Thesis
#School: Patras School of Architecture
DESCRIPTION
The human, the memory, the myth
and the landscape
constitute main principles in our project. Our purpose is to highlight that
principles via the movements on the site. The Aroania Mountains and
their dramatic terrain constitute the proper background. The proposed linear path brings
together the topography and the legend, like the odontotos rack railway, revealing hidden aspects of the
landscape, which are highlighted
through a series of interventions.
THE PROJECT
The intervention area is determined by the direction of Vouraikos
River and covers
an area of 8 km. It starts
from Triklia and
ends to Zachlorou, where the
visitors can take part in activities such as climbing,
hiking, bird-watching and recording rare species
of flora and fauna. Walking
on the rails of the odontotos rack railway we realized that the hiker has not
any contact with the nature and the landscape. The existing route limits the
hikers on the rails of the train, converting the most interesting points
of the area into dangerous and unreachable
places. Under these circumstances, the descent into the
gorge of Vouraikos, turns into a difficult task, with no interest to the
visitors. These conditions led us to the construction of a new autonomous linear route, combined with resting
points, to highlight the landscape and its most interesting sides.
The Accommodation Center is the first intervention and provides a shelter
for the visitors. Today the area has limited housing
infrastructures to attract the interest of hikers, climbers and bird-watchers.
Considering the borderline between the nearest village and the natural
landscape, the intervention is placed
in the southern border of the Zachlorou village. The
main views link the intervention with the river and the linear
route, trading the landscape and habitation
relationships. The thesis aims to create spaces which are
defined by these relationships, leaving
their traces on
the landscape. We create utility rooms, resting areas, as well as some administrative
and parking areas. The visitors flow is
bounded by a system of parallel walls
and openings, which direct their
movement and frame their eye to the natural landscape and to
water contact. On motion axis, perpendicular
to the mountain’s main axis, we place
autonomous and independent
housing units, intervening the natural boundary of the mountain, like the train breaks the landscape.
These housing units are flexible on rail axis as to their position and they can accommodate up to 4
people. Finally they are easily stored in artificial caves in the mountain, depending
on weather conditions or the tourists demand.
Leaving behind the accommodation
center and walking northern,
passing the village of Zachlorou,
we meet the first resting point. Here the last contact
of route and rock
offering view into
textures of the area and dense germination. Observing the landscape,
loosing for a moment the sound of the water, we reach
the second resting point, which is
in the highest level of the route. Ramps lead
the visitors to a platform
offering touch with the water. Keep walking, the landscape
becomes more rocky and wild and we are leading
to the third resting point, which is an
intersection of the route, the train
and the river. The
topography of the area has
convert the mountains into steep
slopes that prevent access to the water, which is ensured through
vertical motion.
Observing the
changes of the scenery, the only view now is the narrowest point of the gorge of
Vouraikos. Τhe myth , the nature the landscape
and the odontotos rock railway come
together in a dramatic field of view. According to
the myth, the creation of
that narrow point came from Hercules, ¬ who
loved Voura (from
Voura derives and the name of the river) - and opened the
gorge in order to pass, reach the sea
and meet her. That narrow point
has width 8m. This area is the point for the second
intervention. The river flows through the gorge surrounded by steep cliffs,
waterfalls and caves. The areas landmark is the old bridge of the odontotos rack railway. Our goal is to highlight the history of the train, the myth and the landscape
through a museum. The creation of a strong movement, which breaks
the cliff is basic and it is
related with the flow of the river. Throughout a series of walls we create
movement flows, which penetrate the rock, creating spaces
reaching the landscape. Walls and spaces
give the floor plan, which includes
administration areas, storage areas, interactive
projections and damp areas. The exhibits, which are related to the train and its history, are placed in the rock or
they are scattered in the museum area.
The plan of the second level is related with the creation of a cantilever, connected with the floor level via
a ramp, including reading area, damp and
leisure areas.
Leaving the
museum, on the traces of the
walls are mounted observation
units, offering to the visitors
the possibility of bird-watching and viewing
the landscape from a greater height, with different
perspective. Each unit is
aparted by two levels and its shell
is perforated with
large openings to specific views.
Visitors who reach this point have
gained a complete sense of that special and dramatic landscape, discovering
unique sides and qualities.
No comments :
Post a Comment