Μια τρύπα στο νερό

#θέμα:Μια τρύπα στο νερό

#φοιτητές:  Ουρειλίδου Ε.

#χρονολογία: 2012

#μάθημα: Διπλωματική Εργασία

#σχολή/τμήμα: Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών

#επιβλέποντες: Τεντοκάλη B.

Κεντρικό θέμα της συγκεκριμένης διπλωματικής είναι ο σχεδιασμός μιας γραμμικής βιωματικής πορείας στο Δέλτα του Έβρου. Η έναρξη της πορείας εντοπίζεται στη λίμνη Δράνα και αφού διασχίσει κάποια επιλεγμένα σημεία ενδιαφέροντος, καταλήγει στη λίμνη των Νυμφών. Η γραμμική αυτή σύνθεση κατά τόπους εισάγεται στο νερό και αποκτά διακλαδώσεις, με αποτέλεσμα ο ενδιάμεσος χώρος μεταξύ των καμπύλων διακλαδώσεων να λαμβάνει διαφορετικές ποιότητες. Κατ’ αυτόν τον τρόπο δημιουργούνται στεγνές μικρότερες περιοχές προστατευμένες από τα νερά της πλημμύρας-ή αλλιώς τρύπες στο νερό.

Δομικά το τοπίο του Δέλτα του Έβρου είναι μια ενιαία επιφάνεια, η οποία συγκροτείται από μεγάλες υδάτινες επιφάνειες, όπως η λίμνη Δράνα, η λίμνη των Νυμφών και η λίμνη Παλούκια, καθώς και επιφάνειες από φυτοκοινωνίες γλυκού και αλμυρού νερού. Η αρχική δομική ανάγνωση του τοπίου οδηγεί στην απόφαση για γραμμική παρέμβαση, η οποία θα επιτελέσει ρόλο ώσμωσης των διαφορετικών φυσικών επιφανειών περιλαμβάνοντας ταυτόχρονα σημειακές στάσεις για παρατήρηση και ξεκούραση. Οι πρώτοι χάρτες ανάλυσης της επιφάνειας του εδάφους αποκαλύπτουν αρχικές βιωματικές πορείες, οι οποίες εντοπίζονται στο μεταίχμιο μεταξύ των φυσικών επιφανειών γλυκού και αλμυρού νερού συνδέοντας διαφορετικούς βιότοπους και κομβικά σημεία συγκέντρωσης πουλιών, όπου μπορεί να πραγματοποιηθεί παρατήρηση.

Η αναζήτηση της γραμμικής σύνθεσης οδηγεί στην διερεύνηση αντίστοιχων γραμμικών συνθέσεων, οι οποίες εντοπίζονται στις μικροδομές των μετάλλων της ευρύτερης περιοχής. Επιλέγεται η μικροδομή του ρυόλιθου, λόγω της ροϊκής της μορφής. Φυσικές διεργασίες και συνθήκες θερμοκρασίας και πίεσης καθορίζουν ένα πολύπλοκο σύστημα γραμμών στις μικροδομές των μετάλλων, το οποίο στην επιστήμη της γεωλογίας ονομάζεται τεκτονικός ιστός. Η ανάλυση του συγκεκριμένου τεκτονικού ιστού, αρχικά φορμαλιστικά, υπέδειξε τους πρώτους μετασχηματισμούς μιας καμπύλης καθώς και το φακοειδές σχήμα, το οποίο εντοπίζεται κατ’ επανάληψη στην εικόνα της συγκεκριμένης μικροδομής. Έτσι επιχειρείται η σχεδίαση ενός συνόλου καμπύλων γραμμών, οι οποίες διακλαδίζονται, διασταυρώνονται, πλησιάζουν μεταξύ τους και απομακρύνονται με αρχικά άναρχο και άτακτο τρόπο. Η δέσμη των καμπυλών έχει σταθερή κατεύθυνση καθορίζοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο το αρχικό σχεδιασμένο κείμενο.

Στη συνέχεια λαμβάνει χώρα η διερεύνηση των φυσικών αυτών διαδικασιών, οι οποίες υποκινούν και μορφοποιούν με την πάροδο του χρόνου τον τεκτονικό ιστό των μετάλλων. Οι διαδικασίες αυτές είναι η φύλλωση ή σχισμός και η γράμμωση. Ως φύλλωση ορίζεται ο διαχωρισμός της επιφάνειας της μικροδομής ενός μετάλλου σε στρώσεις. Ως γράμμωση ορίζονται τα γραμμικά στοιχεία στη μικροδομή ενός μετάλλου με σταθερό προσανατολισμό. Με βάση αυτές τις ιδιότητες επιχειρείται η δημιουργία του αρχικού χωρικού κειμένου. Η φύλλωση διαχωρίζει μια επίπεδη επιφάνεια σε παράλληλες λωρίδες ίσου πλάτους, ενώ η γράμμωση που έχει προκύψει από την προηγούμενη φορμαλιστική προσέγγιση καθορίζει τις πτυχές.

Στη συνέχεια το άναρχο σύστημα των καμπυλών επιδέχεται κανόνες. Ο κανόνας αφορά τον καθορισμό του αριθμού των καμπυλών της σύνθεσης, τη γωνία καμπυλότητας, την επανάληψη των γωνιών αυτών καθώς και τις αποστάσεις μεταξύ των σημείων όπου εμφανίζεται η καμπύλωση. Ο κανόνας εντοπίζεται σε έναν πυρήνα και στη συνέχεια διατρέχει το υπόλοιπο σύστημα καμπυλών.

Σε τρισδιάστατο χώρο η έναρξη της σύνθεσης σηματοδοτείται από την ψηλότερη δυνατή θέση του κορυφαίου των πτυχώσεων κατά το στάδιο της νεότητας του ποταμού. Στη συνέχεια η πορεία διακλαδώνεται και εμφανίζει αρκετά έντονη καμπύλωση συμφώνα με το στάδιο της ωριμότητας. Το τέλος της πορείας σηματοδοτείται από τη χαμηλότερη δυνατή θέση του κορυφαίου των πτυχώσεων και την ομαλή ενοποίηση με το επίπεδο του εδάφους συμφώνα με το στάδιο του γήρατος.

Τέλος, οι κανόνες εφαρμόζονται σε μια από τις πορείες που γεωμετρικά καθορίστηκε αυτούσια από το context. Η πορεία διέρχεται από τη λίμνη Δράνα και καταλήγει στη λίμνη των Νυμφών, συνδέοντας και εκτρέποντας τα υπάρχοντα αναχώματα του τοπίου. Το αρχικό σημείο εκτροπής εντοπίζεται στη λίμνη Δράνα, όπου εστιάζοντας σε μεγαλύτερη κλίμακα επανεμφανίζονται οι ίδιοι κανόνες σε πολλαπλές καμπύλες. Η ιδιότητα της φύλλωσης στο χώρο μετασχηματίζεται σε ένα σύστημα παράλληλων χάλκινων αντηρίδων, ενώ τα υπόλοιπα μεταλλικά στοιχεία τα οποία κατευθύνουν τις πορείες και τις στάσεις συνιστούν στην ιδιότητα της γράμμωσης.        

#subject : A hole in the water

#students: Oureilidou E.
#year : 2012

#course : Diploma project

#school/department : Aristotle University of Thessaloniki

#supervisor: Tentokali V.

The diploma project refers to the design of a linear route in order to en­hance the way the river Evro’s landscape is perceived. The route begins from Lake Drana and ends to Lake Nymfon. The direction of the linear route derives from the act of connecting various natural habitats and plant communities that are configured due to the movement of the underground sweet or salty water. At first, the landscape is approached through geologi­cal matters in micro and macro scale. From this research two important metal properties are pointed out: foliation, which refers to the division of the metal’s surface to layers and lineation which refers to the elements of a metal’s microstructure with standard orientation. Based on these prop­erties, there are the first attempts of reforming the initial plane surface. Foliation leads to the division of the surface into stripes, while multiple curves are inscribed on it, in order to create folds. The three development stages of a river are also taken into consideration, in order to create the linear composition and the particular folds. Consequently takes place the codification of the curved line system. At first, the code is applied to the core of the system and then expands to the rest of the composition. As far as the architectural space is concerned, foliation is transferred as a syn­thesis of parallel bronze buttresses, which appear and disappear because of the movement of the flooding water every 6 hours. On the other hand, lineation directs the route by forming dykes, whose branches create dry areas protected from the flooding water-or otherwise holes in the water.