archstudies.gr

#θέμα: ΣΤΟ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ_
#φοιτητές: Αναγνωστοπούλου Σ., Ζιώβα Ε., Κυριάκου Α.

#διδάσκοντες: Ησαϊας Δ. Καρβουτζή Β. Μωραϊτης Κ. Χανιώτου Ε.
#χρονολογία: Φεβρουάριος 2013
#μάθημα: Αρχιτεκτονικός Σχεδιασμός 9: Αστικό; Σχεδιασμός
#σχολή/τμήμα: Ε.Μ.Π. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών

ΣΤΟ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ_

Αντικείμενο αυτής της μελέτης αποτελεί ο σχεδιασμός συγκροτήματος κατοικιών στην περιοχή της Ακαδημίας Πλάτωνος στην Αθήνα.

Το έργο τοποθετείται στη νοτιοδυτική πλευρά του πάρκου της Ακαδημίας Πλάτωνος, ανάμεσα σε αυτό και τη Λεωφόρο Αθηνών. Πρόκειται για μια περιοχή που χαρακτηρίζεται από εγκατάλειψη της κατοικίας ενώ σε μεγάλο κομμάτι της έχει χρήση αμιγώς βιοτεχνική με λίγα βιομηχανικά κτίρια. Στο όριο των δύο χρήσεων (κατοικίας-βιοτεχνίας/βιομηχανίας) υπάρχει διάχυση της μιας χρήσης μέσα στην άλλη , χωρίς αυτό να καταργεί το αρκετά σαφές όριο το οποίο συνεχίζει και κάτω από τη λεωφόρο Αθηνών μέχρι την Ιερά οδό.

Στόχος μας ήταν να βελτιώσουμε την ποιότητα του κτιστού περιβάλλοντος στην περιοχή και να αναδείξουμε το φυσικό πλούτο. Επιδιώκουμε αξιοποιώντας τα θετικά στοιχεία της τοποθεσίας και ανακόπτοντας τα αρνητικά να αναβαθμίσουμε τον αστικό χώρο και η περιοχή να αποτελέσει και πάλι ένα ευχάριστο τόπο κατοικίας.

Κάνοντας μια μεγάλη κίνηση, προτείνουμε ένα κτίριο-όριο που τοποθετείται ακριβώς πάνω στο μεταίχμιο τον δύο χρήσεων που αναφέραμε. Στο σχεδιασμό λαμβάνουμε υπόψη τα υφιστάμενα οικοδομικά τετράγωνα και επαναπροσδιορίζουμε κάποιες οδικές αρτηρίες ώστε να ενισχύεται η ιδέα μας. Το κτίριο γυρνάει πλάτη βορειοδυτικά, στην βιοτεχνική/βιομηχανική περιοχή και ανοίγεται στην πόλη, την οποία οριοθετεί και «προστατεύει» από τις οχλούσες χρήσεις, αλλά και σε μια θέα προς τον λόφο της Ακρόπολης. Από τη βόρεια πλευρά του κτιρίου αφήνουμε το πάρκο να ξεχυθεί μέχρι τη Λ. Αθηνών και κάτω από αυτή ώστε να αποτελέσει ένα φίλτρο πρασίνου που παράλληλα κάνει αντιληπτό στον διερχόμενο την παρουσία ενός σημαντικού πράσινου χώρου. Αν λάβουμε υπόψη ότι η Λ. Αθηνών είναι η είσοδος στην πόλη της Αθήνας το κτίριο αποκτά ένα χαρακτήρα τείχους και ορίζει την είσοδο σε αυτή.

Η γενική ιδέα σε συνθετικό επίπεδο εκφράζεται με το σχεδιασμό ενός ισχυρού τοιχίου που «τρέχει» σε όλο το κτίριο από τη μεριά που είναι οι βιοτεχνία και μια πιο ελαφριά αντιμετώπιση των εσωτερικών όψεων. Έχουμε έτσι ένα μπετονένιο τοιχίο το οποίο τρυπάμε με μικρά ανοίγματα και το οποίο λειτουργεί σαν ραχοκοκαλιά από την οποία προβάλλουν εγκάρσια μεγάλα μπετονένια κουτιά ανοιχτά προς την πόλη. Η υπόλοιπες όψεις πέρα από την βορειοδυτική πληρώνονται με συμβατική οπτοπλινθοδομή σοβατισμένη με την τεχνική graffiato.

Καθώς το κτίριο αναδιπλώνεται για να ορίσει τα οικοδομικά τετράγωνα, δημιουργούνται μπάρες κτιρίου που αναπτύσσονται στον άξονα ΒΑ-ΝΔ και οι υπόλοιπες στον άξονα ΒΔ-ΝΑ. Πάντα στις γωνίες τοποθετούνται τα κλιμακοστάσια ώστε να εξυπηρετούνται και οι δύο όγκοι. Ογκοπλαστικά οι δύο κατηγορίες διαχωρίζονται εκφράζοντας τον ιδιαίτερο χαρακτήρα που έχει η κάθε κατηγορία. Οι μπάρες της πρώτης κατηγορίας έχουν δώμα κεκλιμένο μη βατό με κλίση πάντα προς το νότο (με εξαίρεση την πρώτη μπάρα που γειτνιάζει με το πάρκο όπου για λόγους καλύτερης κλίμακας ξεκινάει από χαμηλό ύψος) στο οποίο μπορούν να τοποθετηθούν ηλιακοί συλλέκτες. Τα δώματα στην δεύτερη κατηγορία είναι επίπεδα, βατά και σε αυτά διαμορφώνονται ελαφριές διάτρητες στεγάσεις και όπου το επιτρέπει το ύψος πατάρια. Πρόθεση μας είναι τα δώματα αυτά να έχουν ζωή. Οι ελαφριές κατασκευές λειτουργούν παράλληλα και σαν στοιχείο ενοποίησης της κορυφογραμμής του κτιρίου.

Σε ότι έχει να κάνει με το σχεδιασμό των υπαίθριων χώρων έχουμε κατά βάση δύο διαφορετικές αντιμετωπίσεις. Προς τη μεριά της βιοτεχνίας βρίσκουμε το φίλτρο πρασίνου, το οποίο έχει γραμμικό χαρακτήρα που τονίζεται και από την σύνθεση της φύτευσης σε αυτό. Για να ενισχύσουμε την έννοια του ορίου ο υπαίθριος αυτός χώρος ανυψώνεται προς τα βορειοδυτικά φτάνοντας μέχρι και ύψος 3 μ. από τη στάθμη του δρόμου. Σε αυτό το γραμμικό πάρκο διαμορφώνεται ένας περίπατος αλλά η πρόθεση είναι ο γενικός του χαρακτήρας να είναι ίδιος με αυτός του πάρκου, να έχει δηλαδή μια πιο ελεύθερη αντιμετώπιση.

Από την άλλη μεριά, διαμορφώνονται κάποιες εσωτερικές «αγκαλιές». Είναι αυτοί οι υπαίθριοι χώροι που μέσα από το σχεδιασμό τους ενοποιούν τους ακάλυπτους χώρους των οικοδομικών τετραγώνων δημιουργώντας ανοιχτούς δημόσιους χώρους που σε κάποιες περιοχές τους όμως εξασφαλίζουν μια περισσότερη ιδιωτικότητα για τους κατοίκους του συγκροτήματος. Βασικό εργαλείο για τη διαφοροποίηση αυτή είναι η φύτευση την οποία αντιμετωπίζουμε συνθετικά σαν ένα δομικό στοιχείο ικανό να παράγει χώρο. Οι εσωτερικοί υπαίθριοι ντύνονται με ένα σκληρό υλικό (κυβόλιθους) που σταδιακά «ξεφτίζει» σε πατημένο χώμα μέσα στον ακάλυπτο του διπλανού οικοδομικού τετραγώνου.

#Subject : ON THE BORDERLINE_
#Student : Anagnostopoulou S., Ziova E., Kyriakou A.

#Professors: Isaias D. Karvoutzi V. Moraitis K. Chaniotou E.
#Course : Architectural Design Studio 9: Urban Design

#Year : 2February 2013
#School/Department : NTUA School of Architecture Engineering

ON THE BORDERLINE_

The purpose of this project is the design of a residential complex in the area of Plato’s Academy in Athens. (Undergraduate work of Anagnostopoulou Sofia, Ziova Eleni, Kyriakou Andreas)

The project is located between the southwest side of the park of Plato’s Academy and the Athinon Avenue. The current situation of the region is characterized by the abandonment of the residence, while most of the area is purely of artisanal use with few industrial buildings. In the limit of the two usages (residence – artisanship/industry) there is a diffusion of the one use into the other, but this does not abolish the quite clear boundary which continues after the Athinon Avenue to the Iera Street.

Our aim is to improve the quality of the building environment and to highlight the natural beauty of the region. Utilizing the positives of the location and curbing the negatives, our target is to upgrade the urban space in order the area to become again a pleasant place of residence.

Seeking a strong gesture, we propose a building – limit which is placed on the borderline of the two usages we mentioned. In the design, we take into account the existing blocks of the area and we redefine some roads to reinforce our idea. The building turns its back to the artisanal/industrial area (northwest) and opens to the city, which it defines and “protects” from disturbing uses, and the same time it gazes the view of the Acropolis hill. From the north side of our building to the Athinon Avenue and down of it, we allow to the park to surge, so that to be a green filter between the residential area and the artisanal/industrial area. The green filter also attracts the glance of the passing people from the avenue and gives them the image of a significant green space. Considering that Athinon Avenue is the entrance to the city of Athens, our building becomes the wall for the city and defines the entrance to it!

Concerning the composition of the building, the general idea is expressed with the design of a strong wall which “runs” throughout it from the side that meets the artisanal/industrial area. On the other hand, the inner faces give a lighter impression. This leads to a concrete wall with very small openings, which simulates the “backbone” of the building. Furthermore, on the other side, we project big, concrete boxes, that are perpendicular to the wall and are opened to the city. The other facades (beyond the northwestern) are filled with conventional bricks, plastered with the technique of “graffiato”!

As the building wraps to specify the blocks, two groups of building blocks are developed, the one in the NE-SW axis and the other in NW-SE axis. Stairwells are always placed at the corners in order to serve both building blocks. The form of the two separate categories is differentiated, reflecting the special character of each category. The building blocks of the first group have roofs with an inclination always to the south (with the exception of the first block, adjacent to the park, which has reverse direction for better relation with the park) and are not passable. Our thought was that these inclined roofs can be used for mounting solar collectors. The roofs in the second category are flat and accessible, while a lightweight perforated structure is used to provide shade. Wherever the height of the structure is sufficient, lofts are configured. Our intention is for these roofs to host various activities of the inhabitants. On the same time, the lightweight structure operates as a unifying element of the ridge of the building.

Concerning design of the outdoor spaces, two distinct treatments are used. Towards the artisanal/industrial region there is the “green filter”, which has a linear character and is emphasized by the composition of the planting. To enhance the sense of a barrier, this outdoor space is lifted to the northwest, reaching the height of 3 meters from the level of the road. Regardless of the fact that in this linear green filter we have defined a hiking and bicycling road, we want the character of this area on the whole to be similar to the park (freer than designed).

On the other side, as the building wraps it configures two big courts. These open spaces were designed in a way to join the uncovered spaces of the blocks and create open public spaces. In some areas of these spaces, more privacy for the residents of the complex, is ensured. A key tool for this differentiation is the planting, which is treated in our composition as a structural element, capable to define areas. For the flooring of these open spaces, a hard material is used (small cement cubes) that is gradually raveling onto the soil in the uncovered space of the adjacent block.