Three Myths About The Body

#τίτλος:  Τρεις Μύθοι Για Το  Σώμα

#φοιτήτρια:  Μαρία Νικολή

#επιβέπουσα:  Πολυξένη Μάντζου

#χρονολογία:  2015-2016

#μάθημα:  Ερευνητική εργασία

#σχολή/ τμήμα:  Αρχιτεκτόνων Μηχανικών ΔΠΘ

#blog: link

Περίληψη

Ένας απεχθής εγκληματίας, ένας σάτυρος, ένα τέρας με κεφάλι ταύρου και τι έχουν να πουν για την αρχιτεκτονική. Πρόκειται για μια ερευνητική εργασία που αναλύει τη συμπόρευση της αρχιτεκτονικής και του σώματος από τρεις διαφορετικές οπτικές γωνίες. Ξεκινώντας με το μύθο του Προκρούστη, αναλύεται η πίεση που δέχεται το ανθρώπινο σώμα για ομοιογένεια, και πώς αυτή η πίεση αποκτά χωρική έκφραση. Συνεχίζοντας με το μύθου του Μαρσύα, αναλύεται ο απολλώνιος και ο διονυσιακός κόσμος και πώς επηρεάζουν την αρχιτεκτονική, καθώς και οι δυνατότητα οι δυο αυτοί κόσμοι να μην αποκλείουν πια ο ένας τον άλλον. Τέλος, το υβριδικό σώμα του Μινώταυρου γίνεται αφορμή για να συζητηθεί η ασυμφωνία – ή ίσως, η συμφιλίωση – μεταξύ της αρχιτεκτονικής και της ψηφιακής τεχνολογίας. 

#Title:  Three Myths About The Body

#Student:  Maria Nikoli

#Supervisor:  Polyxeni Mantzou

#Course: Research Thesis

#Date:  2015-2016

#School / Department:  DUTh, Department of Architectural Engineering
#blog: link

Abstract

A hideous criminal, a satyr, a bull-headed monster and what they have to say about architecture. Basically, this thesis explores the on-going relationship of body and architecture from three different perspectives. Starting with the myth of Procrustes, the hideous criminal, it analyses the interrelations of the human body and power, and how they are expressed in space. Furthermore, the satyr Marsyas' skinless body serves as a metaphor for the use of new media in contemporary architecture. Lastly, the cyborg's hybrid body is regarded as the Minotaur of our times, examining the discord between digital technologies and architectural design, or perhaps their reconciliation.