What’s next? A guide to an architectural career - El. Oureilidou

Kαι μετά τι? Ένας οδηγός για νέους αρχιτέκτονες. Ελένη Ουρεϊλίδου

Και μετά τι? Ένας οδηγός για νέους αρχιτέκτονες.

Η στήλη “what’s next?” (Και μετά τι;) απευθύνεται στους φοιτητές και απόφοιτους αρχιτεκτονικών σχολών και γενικότερα νέων που δραστηριοποιούνται στο χώρο των δημιουργικών επαγγελμάτων (αρχιτεκτονική, design, φωτογραφία, illustration, κ.α). Σκοπός μας είναι να αναδείξουμε νέους αρχιτέκτονες και δημιουργούς, που εν μέσω κρίσης και παρά τις δυσκολίες, αποφάσισαν να «ακολουθήσουν το όνειρό τους» και κατάφεραν να επιτύχουν ο καθένας στον τομέα του. Πρόκειται για μια σειρά μικρών συνεντεύξεων-αφιερωμάτων σε ανθρώπους που κάνουν τώρα τα πρώτα τους βήματα, μας εμπνέουν, τους θαυμάζουμε και μας κάνουν να αισιοδοξούμε για το μέλλον του χώρου. 

What’s next? A guide to an architectural career.

“What's Next?” is a thread adressing students and young professionals of creative orientation, such as architects, designers, photographers, illustrators etc. It aims to host interviews of young architecs and creators that, despite of the difficulties imposed by the crisis, managed to pursue their dreams with success. “What's next?” will present a series of short panoramas about people taking their first inspiring steps, making us feel optimistic about what is yet to come.  

Η Ελένη Ουρεϊλίδου γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη, σπούδασε Αρχιτεκτονική και Αρχιτεκτονική Τοπίου στο Α.Π.Θ. Βραβεύτηκε από τους «GreekArchitects.gr». Συμμετείχε σε εκθέσεις και συνέδρια σε Γερμανία, Σκανδιναβία, Ρωσία, Ιταλία και στο «Kipos³ - Angelopoulos CGIU Fellowships 2014». Τώρα, τρέχει σε συνεργασία με το Δ. Θεσσαλονίκης, μια πρωτοβουλία για τη συλλογικότερη χρήση του δημόσιου χώρου.

Oureilidou Eleni born in Alexandroupolis in 1988, graduated from School of Architecture and Master in Landscape Architecture, A.U.Th. She was awarded from «GreekArchitects.gr». She participated in exhibitions and conferences in Germany, Scandinavia, Russia and Italy. She was member of «Kipos3 - Angelopoulos CGIU Fellowships 2014». Currently, she works with Municipality of Thessaloniki towards a more collective use of urban public spaces.

#1  Πες μας λίγα λόγια για το αρχιτεκτονικό σου υπόβαθρο;

Ε.Ο.: Οι σπουδές μου με αντικείμενο την αρχιτεκτονική και μετέπειτα την αρχιτεκτονική τοπίου, μου έμαθαν πρώτα και πάνω από όλα τις θεμελιώδεις αρχές της αισθητικής. Στην αρχιτεκτονική σχολή, είχα την ευκαιρία να γνωριστώ και να συνεργαστώ με σπουδαίους δασκάλους, όπως η καθηγήτρια Βάνα Τεντοκάλη και οι συνεργάτες της. Κατά τη διάρκεια των σπουδών μου, συμμετείχα σε προγράμματα ανταλλαγής φοιτητών όπως το IAESTE, στην Ουγγαρία, και το ERASMUS, στο Βερολίνο. Και στις δύο περιπτώσεις, ήρθα σε επαφή με σπουδαίους αρχιτέκτονες και εικαστικούς. Μετά το τέλος των σπουδών μου στην αρχιτεκτονική, εργάστηκα σε μεγάλα γραφεία στην Ελλάδα, όπως οι SParch (Sakellaridou + Papanikolaou Architects), όπου διδάχτηκα τη σκληρή εργασία που απαιτείται για την ολοκλήρωση ενός project μεγάλης κλίμακας. Κατά τη διάρκεια των μεταπτυχιακών μου σπουδών, έλαβα υποτροφία από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών και συμμετείχα σε συνέδρια σε όλη σχεδόν την Ευρώπη, όπως το Αμβούργο, τη Νορβηγία, τη Σουηδία, τη Ρωσία, την Ιταλία. Επίσης, στα χρόνια που προηγήθηκαν, συμμετείχα σε εικαστικές εκθέσεις στην Ουγγαρία και στη Φλωρεντία. Από τις πιο σημαντικές εμπειρίες που είχα κατά τον πρώτο χρόνο του μεταπτυχιακού προγράμματος, ήταν το Clinton Global Initiative, στο Φοίνιξ της Αριζόνα, στο οποίο βρέθηκα χάρη σε υποτροφία από το «Angelopoulos Clinton GIU Fellowship 2014» για το project «Kipos³-City as a resource». Στην ετήσια αυτή συνάντηση, ήρθα σε επαφή με άτομα από την πολιτική, από την επιστήμη και από τον επιχειρηματικό κόσμο, οι οποίοι δρουν και επηρεάζουν κοινωνικές και οικονομικές δομές σε παγκόσμια κλίμακα. Από την κα Αγγελοπούλου έμαθα την έννοια του Plan B, δηλαδή την αναγκαιότητα ενός εναλλακτικού σχεδίου, ενώ από τη συμμετοχή μου στο Clinton GIU, τους τρόπους να μετατρέπω μια ιδέα σε πράξη. Αυτά τα δύο, αλλά και πολλά ακόμη, είναι γνώσεις που πιστεύω θα έχω εφόδια για όλη μου τη ζωή.

Describe your architectural background with a few words.

Ε.Ο.: Studying architecture and landscape architecture, taught me, above all, the basic principles of aesthetics. During my studies in school of Architecture, I met and collaborated with inspiring professors, like Mrs. Vana Tentokali and her colleagues. Furthermore, I had the chance to participate in various student exchange programs, like IAESTE, in Hungary and ERASMUS in Berlin. In both cases, I met and worked with brilliant architects and artists. After completing my basic studies in architecture, I worked for SParch (Sakellaridou+Papanikolaou Architects), one of the biggest architectural offices in Greece, where I learned that hard work is necessary for the success of a big scale project. Afterwards, during my master in Landscape Architecture, I earned scholarship from State Foundation and participated in numerous conferences around Europe, like Hamburg, Norway, Sweden, Russia and Italy. In addition, over the past years, I participated in art exhibitions in Hungary and in Florence. One of the most important experiences I had during the first semester in Master, was Clinton Global Initiative, Annual Meeting 2014 in Phoenix, Arizona, thanks to “Angelopoulos Clinton GIU Fellowship 2014” where I participated with the team commitment: “Kipos³-City as a resource”. During the Annual Meeting, I contacted people with political, scientific, social background and entrepreneurs who influence the way societies and economies are structured today in global scale. Thanks to Mrs. Angelopoulou, I‘ve learned the concept of Plan B, referring to the necessity of an alternative plan, and from my participation in Clinton GIU, all the possible ways of turning an idea into action. Both of them, and more, equipped me with required supplies for the rest of my life. 

3D representation. Design diploma theses, School of Architecture, A.U.Th., entitled: “A hole in the water. Pathways and stoppages in river Evros Delta”

 “Snapshots”. Site plan of a zoom area. 2^nd Semester design course. Joint Postgraduate Program “Landscape Architecture”. Subject: Designing the seafront from Music Hall until Karampournaki area. Course title: ST. 103_ Landscape design of urban open spaces. Supervisors: M. Ananiadou-Tzimopoulou, G. Papakostas. In collaboration with: E. Gavriilidou, M. Ritou

Logo - Angelopoulos Clinton GIU Fellowship 

#2  Ποιό ήταν το επόμενο βήμα μετά το πτυχίο και πώς κατέληξες στη συγκεκριμένη επιλογή; Πες μας λίγα λόγια γι’ αυτό.

Ε.Ο.: Μετά το πτυχίο, η επιλογή ήταν να εργαστώ για ένα διάστημα στους SParch, ώστε να κερδίσω λίγο χρόνο και να σκεφτώ ποια από τις ευρύτερες κατευθύνσεις που προσφέρει η αρχιτεκτονική σχολή επιθυμώ να ακολουθήσω. Έτσι, έκανα αίτηση στο μεταπτυχιακό αρχιτεκτονικής τοπίου του ΑΠΘ. Βέβαια, σ’ αυτό, σημαντικό ρόλο έπαιξε και η διπλωματική μου εργασία, δουλειά ενός ολόκληρου έτους, όπου ανέλυσα και συνέθεσα ένα διόλου μικρό τοπίο, το Δέλτα του Έβρου, έκτασης 98.000 στρεμμάτων. Εκεί, κατάλαβα πόσο με εμπνέει η μεγάλη κλίμακα, οι άπειρες σχεδιαστικές δυνατότητες που ανοίγει ένα τοπίο «άγραφο χαρτί», όπως αυτό του Δέλτα, αλλά και οι επεμβάσεις στο τοπίο, με σκοπό την ανάδειξή του, την αποκατάσταση του στην συνείδηση των κατοίκων, από ένα χώρο μετάβασης, ένα χώρο μεταναστών, σε ένα χώρο απόλαυσης της φύσης. 

After your graduation, how did you make up your mind on your next step it? What was it about?

  

Ε.Ο.: After graduation, my choice to work for a short time period as an intern for SPach,

gave me extra time to think over all alternative options offered by the field of architecture and to choose the one that inspires me more. Therefore, I applied for MLA (Master in Landscape Architecture, A.U.Th.). Needless to say that my design diploma theses in school of Architecture played an important role. It was a work of a whole year, a work of analysis that led to the proposal of pathways and stoppages in Delta of river Evros, a great landscape extending to 98.000 acres. Thanks to this project, I realized how much the great scales inspire me, the endless designing options offered by a “tabula rasa” landscape and the numerous possible interventions in a landscape, with the aim to stimulate it, to restore its importance in people’s consciousness and to transform it from a transitional site for refugees, into a site of natural delight.

Cover of book of instructions for the design course 09EM13 “A design through a play of un-doing. Delta of river Evros”. Team of instructors: Professor Vana Tentokali, landscape architects: Eleni Oureilidou, Vasilis Charistos, architect: George Arvanitakis

Model for river Evros Delta landscape. Course 09EM13, winter semester 2014, team of students: Despina Kakoudaki, Katerina Miserli

Perspective representation. Design diploma theses, entitled: “A hole in the water. Pathways and stoppages in river Evros Delta”

#3  Τι δυσκολίες αντιμετώπισες και τι ευκαιρίες είχες βάσει αυτών των επιλογών σου;

  

Ε.Ο.: Πρώτα οι δυσκολίες, η επαφή με το αντικείμενο της Γεωπονίας, καθώς το συγκεκριμένο μεταπτυχιακό της Αρχιτεκτονικής τοπίου είναι διατμηματικό. Ο κόσμος των φυτών, των διαφορετικών ειδών, των φυσικών διεργασιών, της οικολογίας, του εδάφους, και άλλες έννοιες και όροι άγνωστα λίγο ως πολύ στους αρχιτέκτονες, οι οποίοι μαθαίνουν να σχεδιάζουν κυρίως conceptually, και λιγότερο contextually. Οι ευκαιρίες που είχα σαφώς υπερτερούν. Από το πρώτο έτος, είχα την ευκαιρία να δουλέψω με τον Γερμανό καθηγητή Holm Kleinmann, σε ένα εργαστήριο με θέμα τη μετατροπή ενός brownfield, στην περιοχή των ΚΤΕΛ, στη δυτική Θεσσαλονίκη, σε έναν πολυλειτουργικό χώρο, ο οποίος μοιράζεται σε δύο τμήματα, ένα εξελίσσεται top-down κι ένα άλλο bottom-up. Από αυτό το εργαστήριο γεννήθηκε η ιδέα του «Kipos³-city as a resource», η οποία κέρδισε την υποτροφία του Angelopoulos GIU Fellowship, ακολούθησε μια σειρά από δραστηριότητες κοινωνικής ενεργοποίησης και οικολογικής ευαισθητοποίησης των κατοίκων με θέμα την αστική καλλιέργεια και τη δημιουργία κοινοτικών κήπων. Φτάνοντας στο τελευταίο εξάμηνο, όπου αφιέρωσα την μεταπτυχιακή μου διατριβή στη λογική των κοινωνικά καθορισμένων αναπλάσεων, των διαδικασιών «από τα κάτω προς τα επάνω» και στην εφαρμογή της κοινωνικής πολιτικής στον αστικό χώρο. Μέσα από τη διατριβή μου, είχα την ευκαιρία να γνωριστώ καλύτερα με τον επιβλέποντα μου καθηγητή Ιωάννη Τσαλικίδη, από τη σχολή της Γεωπονίας. Με την ευκαιρία ενός απολογισμού, θα έλεγα πως οι ευκαιρίες υπερτέρησαν των δυσκολιών, τα δύο τελευταία χρόνια που επέλεξα να αφοσιωθώ στην αρχιτεκτονική τοπίου. Άλλωστε, οι δυσκολίες, ήταν αφορμές για γνώση, πρόοδο και εξέλιξη. 

What were the difficulties you encountered and the opportunities that came along with your choices?

Ε.Ο.: To begin with difficulties, biggest challenge for me were the lessons from School of Agriculture, as I participated in a Joint Postgraduate Program. Among them, flora & fauna, different species, different natural procedures, ecology, appropriate or inappropriate ground qualities, and many more ideas and views unknown by architects, who were trained to design more conceptually than contextually. Opportunities obviously outweigh the difficulties. During the first semester, I had the chance to meet and work with German professor Holm Kleinmann, in a design course with the subject of transforming a brownfield, the area around Central Bus Station, in west Thessaloniki, into a multi-functional space, divided into two parts, one running top-down and the other bottom-up. Thanks to this project, the idea of “Kipos³-city as a resource” was born and was afterwards awarded by “Angelopoulos GIU Fellowship”, followed by a succession of activities towards social reactivation and ecological awareness of residents on urban agriculture and urban gardening methods. Some months later, during the last semester, I dedicated my dissertation on social led urban regenerations, on bottom-up processes in urban design and on social policy and its applications in urban space. During my dissertation, I had the chance to know better my supervisor, Professor Ioannis Tsalikidis, from School of Agriculture. I would admit that opportunities prevailed over difficulties. Once I faced an obstacle, I preferred to perceive it more as an occasion of acquiring knowledge, carrying forwards and achieving progress. 

Top view. “Agri Labour School”. Joint Postgraduate program “Landscape Architecture”. 1^st Semester design course: ST_106. Architectural design and landscape. Supervisors: Sarantis Zafiropoulos, Holm Kleinmann. In collaboration with: E. Gavriilidou, M. Ritou 

Poster – ballot box, aiming at counting people’s interest on the transformation of an urban open space into a community garden for the neighborhood

Flyer – Don’t shhh…Please DO disturb. Informative material on the actions and vision of team “Kipos³-city as a resource”. In collaboration with: E. Gavriilidou, M. Ritou

#4  Με τι ασχολείσαι σήμερα και πώς θεωρείς πως συνδέεται με την ως τώρα πορεία σου; Πόσο ικανοποιημένος είσαι από αυτό και πόσο κοντά πλησιάζει σε αυτό που φανταζόσουν ως αρχιτεκτονικό έργο;

Ε.Ο.: Σήμερα, ασχολούμαι με την δραστηριοποίηση κοινοτήτων και εθελοντικών ομάδων με στόχο τη συμμετοχή τους στις αστικές αναπλάσεις, ώστε ο λόγος των κατοίκων να μετατραπεί σε κατεύθυνση στρατηγικής πολιτικής για το σχεδιασμό των υπαίθριων χώρων. Επίσης, απώτερος σκοπός είναι η καλλιέργεια μια κουλτούρας που ενισχύει την παραγωγικότερη χρήση του δημόσιου χώρου, την οικειοποίηση των αδόμητων υπολειμμάτων μέσα στον αστικό ιστό και την τόνωση της αυτοπεποίθησης των κατοίκων, οι οποίοι μέσα από τη συμμετοχή τους και μέσα από τις δημοκρατικότερες διαδικασίες λήψης αποφάσεων κερδίζουν ένα φιλικότερο αστικό περιβάλλον και μετατρέπονται σε κάτι περισσότερο από παθητικούς δέκτες πολιτικών επιλογών που τους επιβάλλονται από τα πάνω. Άλλωστε το μότο, πως η συμμετοχή είναι φωνή διαπραγμάτευσης και δύναμη αλλαγής, θα μπορούσε να γίνει όραμα και για τους πολίτες του αύριο. Βέβαια, οι ιδέες αυτές, διαμορφώθηκαν μέσα από την τριβή μου στο μεταπτυχιακό της αρχιτεκτονικής τοπίου και δεν είναι οι ίδιες με αυτές που είχα όταν ολοκλήρωσα τις βασικές μου σπουδές στην αρχιτεκτονική. Πλέον για μένα το αρχιτεκτονικό έργο έχει δώσει τη θέση του στο έργο αρχιτεκτονικής τοπίου, το οποίο έχει περισσότερο πολιτιστικό και κοινωφελή χαρακτήρα. Αρκετά διαφορετικό από αυτό που φανταζόμουν ότι θα κάνω 3 χρόνια πριν και σίγουρα πιο ανοιχτό στις νέες κοινωνικές προκλήσεις μέσα σε ένα περιβάλλον οικονομικής κρίσης.

What is your current occupation and in what way is it an asset to your professional life? Is it close to what you imagined architectural practice to be?

Ε.Ο.: Today, I work with the reactivation of communities and volunteering teams so as they participate in urban regenerations, with residents becoming more that passive consumers of decisions made by above. Furthermore, supreme goal is to form a culture that reinvents the productive public space, encapsulates the appropriation of urban voids, boosts residents’ confident towards their participation in decision making processes so as to profit from a friendlier urban environment. The slogan that participation is a voice of negotiation and a power of change, could become a vision for the citizen of tomorrow. Of course, all these ideas are grounded on the experience over the last semester and were obviously different from the ones I had, when I graduated from School of Architecture. For me, architectural projects have given place for projects of landscape architecture, which display a more cultural and social beneficiary aspect. Yet, pretty different from what I speculated I do 3 years ago, and for sure, much more open to new social challenges in the condition of economic crisis.   

Plan, section and 3d representation of an urban garden, with the concept of decorative use of vegetables. Design course of 2^nd Semester: ET. 205_Using plants in landscape architecture. Supervisor: Ioannis Tsalikidis

Urban regeneration of Powel Street, San Francisco, California, aiming at the transformation of a dead street into a social streetscape, promoting the concept of sustainable design, green economy and social equity

Participation in managing and maintaining High Line: Friends of High Line New York

#5  Τι θα συμβούλευες κάποιον που θέλει να ακολουθήσει τα βήματά σου;

Ε.Ο.: Η συμβουλή δεν θα ήταν η λέξη που θα χρησιμοποιούσα. Σίγουρα επιθυμώ να μοιράζομαι στις εμπειρίες μου με τους συναδέλφους και τους μέλλοντες συναδέλφους. Εάν κάτι έμαθα μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια, είναι ότι η αρχιτεκτονική δίνει άπειρες κατευθύνσεις και «ξεκλειδώνει» τη δημιουργικότητα όλων αυτών που επιλέγουν να την σπουδάσουν. Εάν το καταφέρουν, τότε οπλίζονται με την αυτοπεποίθηση να μην τα παρατούν, να είναι συγκροτημένοι σε αυτά που λένε, σχεδιάζουν και υλοποιούν και να συνεχίζουν να οραματίζονται – αν θέσουμε ένα εύρος κλιμάκων, από το πιο ιδανικό ρούχο, το πιο εργονομικό έπιπλο, την πιο φιλική κατοικία, την πιο ελεύθερη εκκλησία, μέχρι την πιο λειτουργική πόλη και την πιο συνεκτική κοινωνία.

What piece of advice would you give to someone that would like to follow your steps?

Ε.Ο.: Advice may not be the right word. Certainly I would share my experiences with my colleagues and future colleagues. If I learned something throughout all these years, is that architecture displays infinite directions and “sets free” the creativity of everyone who chooses to study it. If architects can achieve that, then they are armed with confidence and they never give up. They are poised towards what they say, what they design and what they construct, as they keep on visioning- if we outline a range of scales, then, from the ideal cloth, the most ergonomic furniture, the friendlier house, the most liberated church, to the most functional city and the most cohesive society.

“Mapping the ridge”. Mixed technique. Year: 2014. Participation in art exhibition in Florence, entitled: “When art unites people”, EXPO Milan 2015.

Plan. A combination of cultural, ecological and social enclave in the surroundings of West Wall, Courthouse. A proposal of mixing gardens for exhibitions, planted with watershed species, raingardens and urban agriculture. Dissertation entitled: “Planning the cultural and social reactivation of urban open spaces. The case of West Wall of Thessaloniki”. Supervisor: Ioannis Tsalikidis 

Logo – kipos⁺. A garden… Your story. An action aiming to promote social led regenerations and to embody the “spontaneous” and “accidental” event in urban space. 

http://issuu.com/eleni_oureilidou

http://eloureil.wix.com/social-urbanism