Design and Fabrication,The envirobubble

#Θέμα: Workshop_Design and Fabrication Summer Workshop EcoRedux

#φοιτητές: Ανδρεσάκης Γ., Αποστολόπουλος Γ. ,Βοραδάκη Γ. ,Γοραντονάκη Τ. ,Καλογεροπούλου Ε. ,Κανταρζής, Μ., Λιναράκι Δ., Λιοφάγος Γ. , Μαιρόπουλος Δ. Μαιστράλης Ε.Α. , Νερατζούλη ,Πατεράκης Ι. ,Ρούπα Ε. ,Τερεζάκη Α., Alma Tralo, Τσεσμετζής Β. , Βαιμάκης Δ. , Μοσχούτη-Βερμέρ Α.

#χρονολογία: 2010

#σχολή/τμήμα: τμήμα Αρχιτεκτονικής, Πολυτεχνική σχολή Κρήτης.IE, C.U.

Εμπνευσμένο από την ιδέα των Antfarm για την θεατρική κάθαρση του αέρα σε αστικά περιβάλλοντα, πέντε καθηγητές αρχιτεκτονικής από το Cooper Union στη Νέα Υόρκη, το Πολυτεχνείο Κρήτης και την ΙΕ αρχιτεκτονική σχολή της Μαδρίτης καθοδήγησαν ένα συνεργατικό εργαστήριο σχεδιασμού και κατασκευής στα Χανιά της Κρήτης τον Αύγουστο του 2010, με πρόθεση να διερευνήσουν τα ζητήματα μολυσμένου αέρα που εγέρθηκαν την δεκαετία του 1960 σε σχέση με το επίκαιρο σύνδρομο των άρρωστων κτιρίων.

Η έρευνα συγχωνεύθηκε στην εγκατάσταση «Envirobubble” που εκτέθηκε στο Design Hub στην Βαρκελώνη τον Μάρτιο του 2011. H έκθεση διοργανώθηκε από τις Λυδία Καλλιπολίτη και Anna Pla Catala.Το «Envirobubble” εγείρει ζητήματα σχετικά με την ποιότητα του αέρα ακόμα πολύ σημαντικά σήμερα, αν και θέτοντας ταυτόχρονα το ερώτημα αν ο αέρας που αναπνέουμε μέσα είναι περισσότερο επικίνδυνος από τον αέρα που αναπνέουμε έξω. Επιχειρούμε να επεκτείνουμε την ενημέρωση από την εξωτερική στην εσωτερική ποιότητα του αέρα και να προειδοποιήσουμε τους επισκέπτες για τον αέρα που αναπνέουμε στα σφραγισμένα και βαρέως κλιματιζόμενα κτίρια της καθημερινότητας.

Η εγκατάσταση «envirobubble” αποτελείται από τέσσερεις τύπους δεξαμενών αέρα (Pods) σαν μηχανές κάθαρσης. Κάθε σύμπλεγμα (pod) εκπληρώνει και απεικονίζει μια διαδικασία κάθαρσης που εστιάζει σε διαφορετικούς τύπους μόλυνσης: Α) Σκόνη (τμήματα ανόργανης ύλης) Β) Υγρασία (επίπεδα υγρασίας) Γ) Αέρια (τοξικές εκπομπές αερίων) Ε) CO2 (αναπνοή των φυτών). Αντιμετωπίζοντας την ποιότητα αέρα εσωτερικού χώρου ως ένα αρχιτεκτονικό πρόβλημα, αντί για ένα μηχανικό πρόβλημα, ο στόχος της έρευνας είναι να εισάγουμε στοιχεία περιβαλλοντικού ελέγχου στην σχεδιαστική ορολογία.

Κωστής Ουγγρίνης, Μαριάνθη Λιάπη, Anna Pla Catalá, Λυδία Καλλιπολίτη, Michael Young

#Subject :Workshop_Design and Fabrication Summer Workshop EcoRedux

#Student : Georgios Andresakis, Yiannis Apostolopoulos, Tzeny Gorantonaki , Eirini Kalogeropoulou, Michalis Kantarzis, Despina Linaraki, Ioannis Liofagos, Dimitris Mairopoulos, Evangelos Alexandros Maistralis, Anna Neratzouli , Iasonas Paterakis, Eleni Roupa, Aggeliki Terezaki, Alma Tralo, Vassilis Tsesmetzis, Dimitris Vaimakis, Anna-Maria Moschouti-Vermer, Georgia Voradaki.#Year : 2010

#School/Department :Department of Architecture & Engineering,TUC,IE, C.U




Inspired by Antfarm’s project for the theatrical purification of air in urban environments, five architecture professors from the Cooper Union in New York, the Technical University of Crete (TUC) and the IE school of Madrid led a collaborative design and fabrication workshop (Crete, Greece August 2010) with the intention to revisit the issues raised in the 1960s, still eminent today.
The research was consolidated in “The Envirobubble” installation fabricated at the Design Hub of Barcelona in March 2011. “The Envirobubble” raises issues on air quality still prominent today, though questioning at the same time if the air we breathe indoors is more hazardous than the air we breathe outdoors. We seek to expand awareness from outdoor to indoor air quality and alert visitors as to the breathable air in heavily sealed air conditioned buildings, with high degrees of condensation.
“The envirobubble” presents four types of air pods as purifying machines. Each cluster of air pods performs and visualizes a purification process focusing on different types of pollutants: A) Dust (particulate inorganic matter) B) Moisture (humidity levels) D) Gas (toxic off-gas emissions E) CO2 (plant respiration). By opening up a perspective on the development of indoor air quality as an architectural design problem, rather than an engineering problem, the aim is to initiate a vital reassessment of environmental control in design terminology.

Kostis Oungrinis and Marianthi Liapi , Anna Pla Catalá, Lydia Kallipoliti and Michael Young