Αστικός σχεδιασμός, "από κάτω προς τα πάνω"

#θέμα: Αστικός σχεδιασμός

#φοιτητές:: Κυπιρτίδου Ελισάβετ, Ψάλτογλου Άρτεμις, Βασίλης Παπαλεξόπουλος

#χρονολογία: 2010-2011

#μάθημα: 2Σ301 Αστικός Σχεδιασμός

#σχολή/τμήμα: τμήμα Αρχιτεκτονικής, Πολυτεχνική σχολή Α.Π.Θ.

Βασικό στόχο αποτέλεσε η δημιουργία ενός εργαλείου που μπορεί να βοηθήσει στην συμμετοχή των κατοίκων στις διαδικασίες οργάνωσης και σχεδιασμού για την δημιουργία ενός σχεδιαστικού μοντέλου “από κάτω προς τα πάνω”. Γι’ αυτό τον λόγο έγινε χρήση παραμετρικών συστημάτων σχεδιασμού και οργάνωσης των κατοικιών και πιο συγκεκριμένα ένα σύστημα κυτταρικών αυτομάτων (cellular autom­ata). Για την παραγωγή των C.A. χρησιμοποιήθηκε το Grashopper, η επέκταση παραμετρικού σχεδιασμού του Rhinoceros, και σαν μονάδα, ή κύτταρο, επιλέχθηκε η κατοικία. Έχοντας πάντα υπόψη ότι ένας οργανισμός είναι ταυτόχρονα οι μονάδες που τον απαρτίζουν και οι σχέσεις μεταξύ τους, δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στους κοινόχρηστους χώρους των συγκροτημάτων κατοικίας. Σημαντικό ρόλο έπαιξε η χρήση τους ως τόπος συνάντησης των κατοίκων και η λειτουργία τους ως μέσο ενδυνάμωσης των σχέσεων μεταξύ ενοίκων. Φυσικά, επειδή η φαινομενική αυτή τυχαιότητα δεν έδινε πάντα τα επιθυμητά αποτελέσματα έγιναν τροποποιήσεις των τελικών μοντέλων των συγκροτημάτων με σκοπό την βελτίωση των συνθηκών ζωής που μπορούσαν να παρέχουν.

The key objective was to create a tool aiming at the involvement of the local citizens in the processes of organizing and planning and finally to create a "bottom-up" design model. For this reason, we used parametric systems of design and organization of housing and more specifically a system of cellular automata. For the production of C.A. , Grasshopper, the extension of parametric design for Rhinoceros, was used and as a unit or cell, the selected dwelling. Bearing in mind that an organization is both the constituent units and the relations between them, we paid special emphasis in the public areas of the residential complexes. Important role played their use as a meeting place for residents and their operation as a means to strengthen relations between tenants. Of course, the apparent randomness did not always give the desired results, so changes to the final models of assemblies were made to improve the life conditions provided.