Traces at the Landscape - Zapalo

#τίτλος εργασίας: Ιχνογραφήματα στο τοπίο - Ζάπαλο
#φοιτητική ομάδα: Κωνσταντίνου Αρίστη, Χαραλάμπους Μικαέλα
#χρονολογία: Φεβρουάριος 2017
#μάθημα: Διπλωματική Εργασία
#επιβλέποντες: Αλεξοπούλου Αλεξάνδρα
#σχολή/τμήμα: Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης - Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών

Περίληψη

Αντικείμενο της εργασίας αυτής αποτελεί η αρχιτεκτονική που χειρίζεται ένα ιδιόμορφο αναγλυφο και ένα ιδιαίτερο τοπίο, στην περιοχή της Επισκοπής, ενός νοτιοδυτικού χωριού της επαρχίας Λεμεσού της Κύπρου, που ανήκει στις Βρετανικές βάσεις.

Συγκεκριμένα η περιοχή επέμβασης αφορά ένα απόκρυφο κόλπο που αποκόπτει και πλαισιώνει την παραλία απ’ την υπόλοιπη περιοχή, κοντά στον αρχαιολογικό χώρο του Κουρίου και στο Ιερό του Απόλλωνα Υλάτη. Ο κόλπος είναι γνωστός ως Ζάπαλο, ονομασία που προήλθε από την ομώνυμη εταιρεία εξόρυξης αμμοχάλικων για τις ανάγκες του κατασκευαστικού τομέα της περιοχής Λεμεσού. Λόγω του  υποθαλάσσιου λατομείου, των τρυπών που διανοίχτηκαν δηλαδή στη θάλασσα ονομάζεται και ως παραλία Τρυπητή. Το ανενεργό λατομείο είναι ορατό μέχρι και σήμερα από τα ίχνη του που αν και δημιουργήθηκαν από τον ανθρώπινο παράγοντα, η ίδια η φύση συνέβαλε στην σημερινή τους διαμόρφωση, μεταφέροντας τεράστιες ποσότητες λεπτόκοκκης άμμου στην ακτή. Το αποτέλεσμα ήταν η δημιουργία μικροπεριοχών στη θάλασσα που θυμίζουν μικρές αλυκές.

Στη μελέτη προτείνεται η δημιουργία χώρων που να ορίζονται από τα ίχνη του τοπίου. Ακολουθώντας λοιπόν τις γραμμές στο τοπίο, μεθερμηνεύουμε την οργανική του μορφή με ευθύγραμμες χαράξεις, θέλοντας να τονίσουμε μέσω αυτής της αντίθεσης τη δυναμική του τοπίου. Δημιουργούμε ένα περίπατο αναδεικνύοντας τα όρια της περιοχής, την παραλία που ορίζεται από το βράχο και το αποτύπωμα από τις οπές του παλιού υποθαλάσσιου λατομείου.  

Η πρόταση μας, δηλαδή, προσφέρει δύο τρόπους απόλαυσης του τοπίου, μία επίγεια διαδρομή και μία επιθαλάσσια. Όσον αφορά την επίγεια διαδρομή,  με τη λάξευση του βράχου δημιουργούμε μια υπόσκαφη διαδρομη, που αποδίδεται στο χώρο ως ίχνος μιας γραμμικής κίνησης με σκοπό την κατάβαση του περιπατητή στην παραλία. Έτσι παρέχεται η επιλογή είτε μιας συνεχιζόμενης πορείας μέσα στο βράχο στην οποία προσφέρεται άλλοτε εσωστρέφεια και πληροφόρηση για τον γεωγραφικό και ιστορικό τόπο και άλλοτε εξωστρέφεια προς την ομορφιά του φυσικού τοπίου. Η διαδρομή μέσα στο βράχο διακόπτεται με τις γέφυρες και τα κάδρα θέασης - στέγαστρα, ή την παρέκκλιση από την κύρια διαδρομή και την ακολουθία μονοπατιών πιο γρήγορης κατάβασης με σκαλιά προς την παραλία.

Ολοκληρώνοντας την περιδιάβαση στο βράχο φτάνει κανείς στην παραλία όπου μια νοητή διαδρομή ξεκινά στο νερό. Οι κατασκευές στην θάλασσα ακολουθούν εν μέρη τις χαράξεις που άφησε το ανενεργό λατομείο  στο τοπίο ώστε να υπογραμμίσουν το αποτύπωμά του στο χώρο. Έχουμε ωστόσο υπόψη ότι η δυναμικότητα της φύσης μεταβάλλει και επαναπροσδιορίζει το τοπίο και την αρχιτεκτονική πρόταση. Ορισμένες κατασκευές δηλαδή είναι αναλώσιμες υπό τους όρους του νερού. Επομένως η φθορά κάποιας κατασκευής είναι μέρος της σύνθεσης.

Η μελέτη αυτή έγινε στα πλαίσια διερεύνησης των στοιχείων της φύσης, των εννοίων της γης, του νερού,  και του φωτός, σε συνδυασμό με την κλίμακα του ανθρώπου. Σημαντικά στοιχεία της σύνθεσης είναι η κίνηση, η στάση και η θέαση, για αυτό και πρόθεσή μας ήταν η δημιουργία σημείων ηρεμίας και απόλαυσης της θέας αλλά και το κάλεσμα του επισκέπτη να αφεθεί ελεύθερος στο τοπίο και να ανακαλύψει  τη δικιά του κατεύθυνση, τον δικό του τρόπο βίωσης του τοπίου. Η επαφή του ανθρώπου με τα ίδια τα στοιχεία του τοπίου ήταν η κεντρομόλος δύναμη σχεδιασμού, η δυνατότητα και η πρόσκληση να περπατήσει πάνω στα χαλίκια και το νερό, να κολυμπήσει, να παίξει στην  αμμουδιά, να βιώσει το τοπίο. Σε συνάρτηση με την έννοια της ατμόσφαιρας επιδιώκουμε να προσφέρουμε μία ολοκληρωμένη εμπειρία στον επισκέπτη.

Σημαντικό στοιχείο το οποίο λάβαμε υπόψη είναι ο χρόνος σαν βηματισμός. Λαμβάνοντας υπόψη ότι σε 1λεπτό διανύει κανείς απόσταση 100μέτρων κάνοντας περίπου 110 βηματα, σχεδιάζουμε ανοίγματα που οριοθετούν την κίνηση στο χώρο και υποδηλώνουν τον ρυθμό και την καθοδήγηση του επισκέπτη στο φυσικό τοπίο και την οπτική επαφή με το υδάτινο στοιχείο.

#Title: Traces at the Landscape - Zapalo
#Student Names: Konstantinou Aristi, Charalambous Mikaela
#Supervisor: Alexopoulou Alexandra
#Year: February 2017
#Course Title: Diploma Thesis
#School/Department: Aristotle University of Thessaloniki / School of Architecture

Abstract

Object of this diploma project is the recast of this unique landscape, which belongs in Episkopi area, a southwest village of the province of Limassol in Cyprus, belonging to the British bases.

Specifically, the project-field concerns a “secret” bay which frames the beach and sets it apart from the rest area near the archaeological site of Kourion and the Sanctuary of Apollo Hylates. The bay is known as Zapalo, a name derived from the homonym gravel mining company which was still active 50 years ago. Because of the underwater quarry, holes were drilled and was also called as Tripiti beach. The inactive quarry is visible to this day. The traces at the sea level were created by the human factor but is also a result of nature’s contribution by carrying huge quantities of fine sand on the coast. The result of micro sea reminiscent similar to small salt marsh.

This study proposes the creation of spaces defined by the remnants of the landscape. Following the lines of the landscape, the organic form is translated into linear incisions, to emphasize and contrast the dynamics of the land. A walkway is created to highlight the limits of the area, the beach bounded by the rigid terrain and the imprint of the inactive underwater quarry.

Our proposal, offers two versions for enjoyment of the landscape; an earthly path and one at sea level. Concerning the terrestrial route, carved into the rock, creating linear movement underground and providing a descent which takes the walker to the beach.

This option provides a path through the rock, offering either the sense of introversion or a focus on geographic and historic information and openness to the beauty of the landscape. This route through the rock is interrupted by bridges and viewing frames - canopies. There is also the choice at some points to follow secondary paths with a few steps, offering a faster approach to the beach.

Upon completion of the journey through the rock, one reaches the beach where conceivably a route begins in the water. Structures in the sea follow engravings left by the inactive quarry on the landscape in order to emphasize its footprint in space. Bearing in mind the capacity of nature to change and redefine the landscape and the architectural proposal. Water, terms some structures disposable, therefore the wear of a structure is part of the synthesis.

In combination with the human scale, this study was an investigation of the elements; earth, water, and light. Important data of this proposal are movement and view. Our intention is to create a landscape which evokes enjoyment and tranquility and invites the visitor to experience this in their own way and direction. Human contact with the elements of this landscape is the centripetal force. The opportunity and invitation to walk on the pebbles and in the water, swim, play in the sand, to experience the land. and connect with the concept of the atmosphere. We offer a complete sensory experience to the visitor.

Other important elements we considered were time and distance, which were determined as measured from the steps made by a human. Consideration that 110 steps could be made in 1 minute, a person would travel approximately 100 meters, prompted us to design openings which define the motion and suggested pace, guiding the visitor through the landscape and determining visual contact with the water element.